Το Θέλω μου

Μαρία Αλίκη

Και ήρθε εκείνη η ώρα που πρέπει να φύγεις

Όχι γιατί σε διώχνουν αλλά γιατί πρέπει

Γιατί πρέπει.

Γιατί πρέπει;

Ποιος είπε ότι θέλω να τρέξω προς το Καλοκαίρι;

Άνθρωπος του Χειμώνα είμαι

Και εκείνη την ώρα που φτιάχνω την βαλίτσα και λέω όλα καλά θα πάνε,

γιατί  η φωνή στο κεφάλι μου φωνάζει "μείνε" ;

Έχεις δει το Θέλω σου να έχει το γαλάζιο του πάγου και να μην μπορείς να το αφήσεις;

Και  ταυτόχρονα να βλέπεις το πρέπει να έχει εκείνο το σκούρο χρώμα που έχει η βαλίτσα σου ;

Θέλω να μην φύγω

Πρέπει να φύγω

Οι τοίχοι στο δωμάτιο στενεύουν και όσο και αν λέω ότι όλα θα είναι καλά

τόσο η βαλίτσα φωνάζει την λέξη ‘Αναχώρηση’

Αναχώρηση

Φοβάμαι

Και ας ξέρω προς τα που πάω

Μάλλον για αυτό φοβάμαι

Είναι Καλοκαίρι

Φοβάμαι το Καλοκαίρι

Έτσι που είναι ζεστό και γεμάτο στοργή

Είναι σαν την αγάπη που μπορεί να σε προδώσει

Και από την άλλη είναι ο Χειμώνας

Σκληρός , ανελέητος, γεμάτος με διάρκεια

Δεν σου κρύβει κάτι

Είναι η αγάπη που ξέρεις ότι θα πολεμήσεις για να την αποκτήσεις

Είναι εκείνο το θέλω

Σε θέλω εδώ

Θέλω το Θέλω μου Χειμώνα

Καλοκαίρι το ακούς;

Μην κάψεις το Θέλω μου

Το γνώρισα τον Χειμώνα και το αγάπησα εκεί

Ζει στο κρύο και φοβάμαι ότι θα μου το λιώσεις

Φοβάμαι ότι θα γλιστρήσει ανάμεσα από τα δάκτυλα μου  καθώς θα το λιώνεις

Καλοκαίρι το ακούς;

Σε λίγες ώρες αναχωρώ

Δεν θα φύγω για πολύ

Αυτό μπορώ να στο υποσχεθώ

Τις υποσχέσεις μου, ξέρεις, τις κρατάω

Καλοκαίρι; Θα μου κάνεις μια χάρη;

Θέλω να μου προσέχεις το Θέλω μου

Σαν τα μάτια σου

Πρόσεχε όμως μην μου το λιώσεις

Ξέρεις θα είμαι μακριά

Δεν θα προλάβω να το σώσω

Τι;

Πως πέρασε η ώρα;

Αναχωρώ είπε;

Ποιος το είπε;

Δεν θέλω, το ακούς;

Δεν θέλω!

Καλοκαίρι!

Καλοκαίρι με παίρνουν!

Με παίρνουν!

Καλοκαίρι το Θέλω μου!

Το Θέλω μου…